Mohammed en Theo

Geitenn……, geite……., geit…….., ge………., herhalen, herhalen, het houdt maar niet op. De zelf gecreëerde wereld. Het oude gezegde: “Waar het hart van vol is loopt de mond van over.” Want zonder je aardse warme lichaam ben je helemaal op jezelf teruggeworpen wanneer je nog niet bereid was in zuivere intimiteit het leven na de dood, tussen twee incarnaties in, te willen leren voelen en begrijpen. Natuurlijk komt het allemaal wel goed met het deeltje energie dat deze keer Theo heette.Eindelijk——- is Theo moe geworden van het schelden en daardoor te bereiken door medemensen die zich bewuster kunnen oriënteren in het leven na de dood. Geleidelijk aan begint hij onder begeleiding te beleven dat hij niet meer op aarde is, maar in het veelkleurige leven na de dood. Beleeft de moord terug en ziet zijn eigen uitnodiging daarvan in. Langzaam aan worden zijn inzichten ruimer en groeit het verlangen om terug te willen en het anders te doen. Maar anderen die bewuster zijn en ook nog het een en ander goed te maken hebben, vanuit vorige egoïstische incarnaties, gaan voor.
Ondertussen beleeft Mohammed een nog kleinere wereld. Op aarde opgesloten. Een nóg diepere angst voor zuivere intimiteit dan Theo, deed hem overgaan tot deze moord als zelfbevrediging van zijn behoefte aan ego-applaus.Atheïstisch of geïncarneerd in een ander merk religie had niet eens zoveel uitgemaakt als het slechts een strohalm voor het ego is. Het huidige onbewuste gedeelte van de maatschappij wat dominant is, daardoor Mohammed onwetend laat, hem niet in publiek debat toelaat en de nóg koude mensen vanuit het leven na de dood tesamen, krijgen hem zo ver dat hij zelfmoord pleegt. Een heel heftige leerschool.

— Door je persoonlijke belevingslichaam te verbreken met het aardse lichaam, zit je vast aan dat lijk door je beperkte gevoelsbewustzijn. Zolang je anders op aarde geleefd zou hebben —

Hoe lang hij blijft dwalen hangt veel van de mensen van de massamedia af. Hoeveel kans geven zij de mensheid om de zin van het leven te doen helpen inzien.Al vast een tip: “Wie bij het lezen van de consequenties van de mogelijke ervaringen bij zelfmoord even de gedachte had: “Net goed voor zo ’n moordenaar”. Kan er op rekenen zo kleingeestig te zijn, ook nog vast te zitten bij zelfmoord, wanneer hij/zij, zich/haar begint los te maken van het kokerbewustzijn. Bijvoorbeeld de gouden handdruk cultuur, het je bovenmodaal durven laten betalen vanuit de collectieve pot voor je bevrediging van ego-applaus, etc., etc.

FATIMA en THEA
Geen mens kan meer om evolutie, reïncarnatie en tijdelijk leven na de dood, tussen twee incarnaties in, heen. Dit is gebeurd door de technische verdichting van de stem uit het bewuste leven na de dood. Blijft volledig in handen van de bewuste Mensen van de eerste lichtingen.

Ketama.
Vele jaren later. Nog zo ’n kleine leefgemeenschap met enkele huizen diep in het Rifgebergte. Te bereiken te voet, per ezel of paard. Daar is Mohammed deze keer geboren in het vrouwelijke principe. Zijn/haar naam is nu Fátima. Het verleden is diep weggezonken. Zijn dieptrieste zelfmoord ervaring heeft hem voorzichtiger gemaakt.

Omdat de wereld veel opener is, is vluchten in banaliteit en grofheden sterk verminderd. Fátima wordt verliefd gemaakt door de bewusten vanuit gene zijde op een “verdwaalde” West-Europeaan. Hij blijft, want vanuit twee kanten wordt “gestuurd” en tegen die fijnere energie kan geen enkele nuchtere redenering op. Religieus fanatisme, die zoiets verbiedt is al lang op z ’n retour. Vanuit die ontstane relatie wordt een meisje geboren, het deeltje energie wat hiervoor Theo was, gaat door het vrouwelijke diepere ervaring opdoen. Natuurlijk botst het nogal eens flink bij moeder en kind. Die eigengereidheid is zelfs tot op zekere hoogte nodig om individueel universeel bewust te worden. Maar op dat moment komen Thea en Fátima heel langzaam tot iets wat in de verte op liefde begint te gaan lijken.Door hun dorpje liep een gevoelsarme onbewuste westerse toerist, die in zijn onbenul lollig wilde zijn en zei tegen Thea, toen ze de schapen naar de omheining bracht. “Hoi, geitenn…ster.” Even brandde er diepe pijn in Thea en de Theo uit het verleden in haar begreep nog meer de voor iedereen gelijke grote Natuurwetten naar ontwaking in grootse geestelijke intimiteit.
Voor wie benieuwd is hoe je het leven na de dood beleeft bij je zelfmoord, is het de moeite waard om “Kringloop der Ziel” en “Door de Grebbelinie naar het Eeuwige Leven”  van Jozef Rulof te lezen. In iedere bibliotheek te leen.
Natuurlijk is het ervaren voor iedereen altijd heel persoonlijk, afhankelijk van je stadium van evolutie.
In de Kringloop was een Fransman bezig zich los te maken van materialisme en het groepsego èn de ontwaking van diepere liefde deed haar intrede! Het stadium van religieuze moord was hij al voorbij.
In de Grebbelinie pleegde ik indirect een soort zelfmoord. ‘k Was ruim van tevoren gewaarschuwd voor het zinloze daarvan. Als weinig bewuste stuurde ik het daar toch op aan. Het enige positieve rendement wat ik eraan heb overgehouden, is dat er nooit enige twijfel in dit leven in me is geweest over een eeuwigdurend individueel verantwoordelijk persoonlijk voortbestaan. Maar daar kun je op een veel minder geweldadige wijze ook wel achterkomen.
Persoonlijk kan ik niets met sentimenteel, niet 100 % de persoonlijke waarheid zijnde van dat tijdsmoment, liefachtig, spiritueel, gekunsteld gezever. De hype, het jaar 2000 is me min of meer ontgaan. Nu schijnt er weer een andere hype, 2012 aan de gang te zijn met extremen, zichzelf vervullende profetieën. Hooguit het enige, dat er misschien in 2012  vanuit de eerste lichtingen de technische verdichting van die geestelijke stem gepland is. Dan zakt die extreme angst voor zuivere intimiteit door de knieën.
Het Mind Control systeem, Chemtrails, etc., etc. blijkt dan volledig waardeloos te zijn. De technisch maakbare mens wordt een lachertje. — Niets — kan tegen de mogelijke geestelijke diepgang op, bij het SAMEN op Zielsniveau ÉÉN worden tijdens de conceptie.
De zelfs meest teleurgestelde mens die zich vastklampt aan het; de dood is het einde, kan, na die technisch verdichte geestelijke stem, geen enkel excuus meer waarmaken voor angstig makend verhard gedrag.
Je draait het nu juist om. In warme vreugdevolle extase durf je weer die fijnere gevoelens van innerlijk verliefd te zijn toe te laten, waarbij alle behoefte aan egoapplaus, lichaams- en materievertoon smelt als een pakje boter in de zon. Ook al weet je dat die gevoelens misschien niet eens helemaal van jezelf zijn, maar ook voor een deel vanuit gene zijde gestuurd kunnen worden met een doel. Immers, iedereen beseft nu, privacy is een illusie.

Voor wie ruim genoeg wakker is en evolutie, persoonlijk beleven van zowel vrouwelijke en mannelijke incarnaties, tijdelijk bewustzijn na de lichamelijke dood, geen privacy, etc., etc., etc., zo vanzelfsprekend is! Daardoor er niet eens meer over spreekt. Zou haar/zichzelf kunnen afvragen of Jezus, een deeltje energie met zoveel persoonlijk Bewustzijn ook indirect een soort ”zelfmoord?“ pleegde? De “helpende” uitvoerders daarvan met een schuldcomplex opzadelde? Er ‘m er zo tussen uit kneep? Zie: “Nog Tweemaal de laatste Les” www.hetkomtallemaalwelgoed.nl

 

Aantal bezoekers: 31989