Eén van de motivaties voor mij om dit stukje uit te delen is: “ In het voorjaar kwam ik enige uren met iemand te werken die eerlijk en openhartig in het leven stond. Al gauw ging het gesprek over de zin van het leven. Hij zal ongeveer twintig jaar jong geweest zijn. Deze medemens was deze incarnatie in een moslimgemeenschap geboren en stelde steeds spontaan vragen. Natuurlijk niet over dit stukje. Dit was er nog niet. Maar wel het vooral zinvolle weten dat je elkaar steeds in andere menselijke relatie omstandigheden tegenkomt in allerlei soorten religies zolang die er nog uit menselijke behoeften zullen blijven bestaan of zonder religies, zowel in het vrouwelijke als het mannelijke beleven, net zo lang totdat er geen onderscheid meer in je is om met iedereen, met innerlijke verbondenheid, als gelijke om te gaan. Zijn opbouwende conclusie was: “Waarom maken mensen dan nog ruzie ?
Terwijl hij daarvoor nog nooit over reïncarnatie en de zin van het leven had nagedacht, noch met vrienden daarover gesproken. Voor mij nog meer redenen om de kennis dat je beide aspecten van evolutie beleeft in het vrouwelijke alsook in het mannelijke lichaam, wat veel mensen al lang weten, nog meer bekend te maken. Wanneer in iedere film, radio- of televisieprogramma dit basisgegeven, vanaf van het begin van de schepping ontstaan, verweven is, verdwijnt steeds meer de behoefte om de eigen leegte te vullen met allerlei oppervlakkig vermaak, en al helemaal met zinloos wapengekletter. Bedenk maar dat je als moordenaar de aanstaande moeder van die vermoorde wordt. Of wanneer je nu als man nog de gruwelijke vrouwenbesnijdenis toelaat, je aanstonds als meisje zo zwaar verminkt kan gaan worden. Niet de schoonste motivatie om te zorgen dat die misdaad uit het aardse denken zal verdwijnen, maar je moet toch ergens beginnen: Een soort aangepast toekomstig eigenbelang.
Stel je eens voor:
Zo’n tweeduizend jaar geleden was je voor het eerst wakker in het leven na de dood. Zovele incarnaties die er aan vooraf gingen hebben je niet veel warmte gebracht. In het vrouwelijke lichaam werd je vaker verkracht als bezit in plaats van dat er genegenheid was. In het mannelijke lichaam was je vaak zelf de veroorzaker van die brute onbewustheid.
Op een gegeven moment is er geen ontsnappen meer aan en dan ben je voor het eerst wakker in het leven na de dood. Exact zoals de intenties zijn van je handelingen en gedachten. Tel maar uit je winst in vooruitgang aan geestelijke intieme warmte.
Toch heb je een keer genoeg van al die narigheid en wil je gaan veranderen.
Ben je vele levens al dominant geweest in een soort leiderschap, dan kun je zo bezield raken om wat te willen doen aan al die vechtende kleine gemeenschapjes. Je zou ze willen leren dat er maar één Bron is. Hierin word je dan gestuurd door mensen in het leven na de dood, die zover ontwikkeld zijn in BEWUSTE fijngevoeligheid dat ze weten wat ze doen.
Dit proces kan eeuwen duren, maar wanneer de tijd daar rijp voor is word je geboren in die situatie waar je dominantie voor het algemeen nut goed van pas komt en krijg je het voor elkaar dat er een grote wereldreligie door je ontstaat.
Na je lichamelijke dood krijg je wel flink “pijn in je buik” want in plaats van een permanente vrede maken de mensen er heel wat anders van en gebruiken ze je religie te pas en te onpas om hun bewuste of onbewuste machtswellust uit te leven.
Doordat je voor de geboorte als Mohammed nog lang niet zo gevoelsbewust was dat je al je vorige levens en de gehele evolutie kon overzien, liep je nu eenmaal het risico in zo’n situatie geboren te zijn dat er ook nogal wat inspiratie vanuit het duistere leven na de dood bij je probeerde te komen of bij degenen die je boodschap weer probeerden te herschrijven.
Kortom hoe je het ook wendt of keert, iemand doden betekent zonder meer op moeder aarde geboren worden als vrouw om die gedode mens(en) een nieuw lichaam te geven. Daardoor komt er zo op deze manier toch weer rust, geestelijk evenwicht, in je.
Bedenk eens dat de incarnatie van Mohammed al bijna veertien eeuwen geleden plaatsvond. Wie weet hoeveel malen hij al als vrouw heeft geleefd en zich verder heeft ontwikkeld zodat voor deze persoon iemand lichamelijk doden niet meer in te denken is. Je doet het deeltje energie, dat die keer Mohammed heette, een groot plezier als je op geen enkele wijze uit zijn naam geweld predikt. Want met iedere vorm van geweld en geestelijke onderdrukking, die je uit zijn geschriften destilleert en aanmoedigt of praktiseert, doe je hem geestelijke pijn aan. Je remt hem op zijn weg van ontwikkeling naar heilige intimiteit. Je houdt hem door zulke handelingen zelfs gevangen omdat je aan je persoonlijke schrijven vast zit wanneer de negatieve in plaats van de positieve gedeelten ervan worden gebruikt.Geen enkele (zelf-)moord brengt je in het paradijs. Maak de kinderen zoiets niet meer wijs. Het is een illusie te denken dat je iets goed doet door iemand te vermoorden vanuit een of ander geloof of vanuit het westerse superioriteitsgevoel van macht. Je schept je eigen tijdelijk bestaanswerelden, in dit geval “ hellen “, in het leven na de dood. Je mist de warmte van de zon en van het lichaam. Je mist de warmte van de mensen die van binnenuit oprecht hartelijk zijn. In die koude duistere sferen kun je niemand meer vertrouwen omdat de overleden gelijkgestemden van de gehele wereld met dezelfde mentaliteit je tijdloos vergezellen. Je kunt voor jezelf bedenken hoe je sfeer zonder lichaam zal zijn wanneer je de intenties van je eigen daden analyseert. Alleen door zelf te denken hoe een ander jouw daden zal beleven en daardoor bij en met jezelf te beginnen te veranderen doen die duistere sferen voor je oplossen. Ik spreek uit eigen ervaring.
Zie de site: www.hetkomtallemaalwelgoed.nl met de titel: “ Nog tweemaal de laatste les“.
Je kunt gerust rondkijken naar andere religies en naar gewone no-nonsens mensen voor wie er maar één weg is: ”eerlijk, recht door zee”. Zoiets is altijd leerzaam. Als je uit alle religies en universele rechten van de mens de evoluerende opbouwende vooruitgang haalt, daarnaar handelt, word je net zo goed een bewust deeltje energie. Daardoor vallen dan vanzelf de franjes, geboden en verboden van je af. Wellicht heel handig om je te bedenken als je nu het mannelijke lichaam vertegenwoordigt hoe het aanstonds voor je zal zijn in het vrouwelijke. Zou je door mannen willen worden geëxploiteerd als onbenullige kijkdingen, waar je de ene keer een lap stof als mode over een lichaamsdeel hangt en een volgende keer weer een ander ding over een ander lichaamsdeel bindt als mode en commercieel gewin. Ondertussen gaan ze aan je innerlijk voorbij. Stel je eens voor als je nu als vrouw leeft, hoe het zal zijn met je mannelijke incarnaties. Je komt met een vrouw te leven die niet meer eigenwaarde heeft dan een beschilderde, geplamuurde, modepop vast genageld aan wat de mannelijke cosmetica industrie de kudde voorschrijft. Hoe kun je haar gelijkwaardig beminnen? Hooguit als een mededogende verpleger in de hoop dat haar eigenwaarde vanuit haar ziel zal ontwaken. Hetzelfde gebeurt natuurlijk ook andersom dat je als vrouw niet verder komt als een verpleegster in de fysieke intimiteit. Nogmaals hoe eerder de mens mondiaal weet dat je beiden beleeft, des te minder zal de nadruk op de verschillen tussen vrouw en man blijven bestaan.
De vrouw is en blijft de reden van het bestaan van de man. De BRON ( allah, god of wat voor naam dan ook) beleeft HAAR/ZICHZELF. ZIJ/HIJ schept dus, ondanks alle menselijke gekronkel, eigenlijk niet eens mensen. Hiermee heb je gelijk door dat een gouden handdruk nogal iets absurds is. Het ene kruimeltje BRON acht zich meer als een ander deeltje. Vrouwenhandelaren en de verdere misbruikers van enigerlei vorm van macht op wat voor manier dan ook kunnen bij zichzelf te rade gaan hoe hun leven na de dood zal zijn. Alles van jezelf kun je analyseren.
Nog een tip: zet mensen bij elkaar in publiek debat, zowel degenen voor wie er geen enkele essentiële vraag meer is over de zin van het leven, alsook de mens die nog massamoord propageert en van alles wat daar tussenin is. Je gebruikt time-code en geeft iedereen evenveel tijd. Niemand sluit je uit en pin je er voor eeuwig aan vast. Innerlijke ruimte komt er toch op den duur voor iedereen.
Met vriendelijke groeten André Verdonk.